Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Δουλικό.



       Παρακολουθούσα χθες ένα βιντεάκι 6λεπτο με τα επινικία της κατάκτησης του ευρωπαικού πρωταθλήματος μπάσκετ από τον Ολυμπιακό, τα οποία έγιναν στον Νότη Σφακιανάκη.Ως γνωστόν ο Νότης κάθε φορά βγάζει και ένα λογίδριο στην πίστα μετά το αρχικό τραγούδι.Και μιλάει για διάφορα.Έτσι λοιπόν και το Σάββατο στα επινίκια έβγαλε ένα μικρό λόγο.Στο βίντεο λοιπόν λέει μεταξύ άλλων και το κορυφαίο "εγώ έχω αλλάξει στη ζωή μου πολλές δουλειές.σε άλλες καθόμουν περισσότερο σε άλλες λιγότερο.όταν αισθανόμουν ότι ο εργοδότης μου με αντιμετωπίζει σαν δουλικό, έφευγα αμέσως.δεν καθόμουν ούτε λεπτό."
        Δεν ξέρω τι γνώμη έχετε για τον Νότη αλλά θα ήθελα να σταθώ σε αυτό το σημείο.Πόσο δίκιο έχει ο άνθρωπος....Πόσοι εργοδότες δεν αντιμετωπίζουν τον εργαζόμενο σαν δουλικό τους.....Πόσοι και πόσοι δεν θεωρούν εαυτούς καλύτερους επειδή προσφέρουν εργασία;Το αίσθημα ανωτερότητας που διαπνέουν φαίνεται ότι έρχεται αυτόματα με την θέση που κατέχουν.Λες και άμα είσαι εργοδότης είσαι αυτόματα ένα σκαλί παράπανω στην κοινωνική ιεραρχία.Η μόνη επωδός του εργοδότη δε, είναι:εγώ που σου έδωσα ένα κομμάτι ψωμί.....Δεν τα έδωσες, τα δούλεψα....
         Τι είναι αυτό που αλλοτριώνει τόσο πολύ τον άνθρωπο όταν λαβαίνει θέση εξουσίας;Ίσως οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι από ένα φυσικό νόμο να επιβάλλουν πάντα την εξουσία τους όπου αυτοί είναι πιο δυνατοί ή όταν νιώθουν έτσι.Η εργασία όμως δεν θα έπρεπε να είναι καταναγκαστικά έργα.Θα έπρεπε να είναι η δίκαιη συνεισφορά σε μια δραστηριότητα και η κατανομή ρόλων να αποσκοπούσε στο καλό του συνόλου.Στην τωρινή εποχή όμως ο εργοδότης πάντα προσεγγίζει τον εργαζόμενο σαν άτομο λουφαδόρικο,που δεν κάνει την δουλειά του,του απομυζεί το αίμα παίρνοντας τον μισθό του και για αυτό τον λόγο πρέπει να τον γονατίσει.Να τον κάνει να δουλεύει παραπάνω ώρες χωρίς να πληρώνεται,να παίρνει λιγότερα λεφτά από αυτά που δικαιούται και αν τολμήσει να μιλήσει να του δείχνει την πόρτα της εξόδου.
           Εγώ είμαι λοιπόν σε αυτό το σημείο.Αισθάνομαι δουλικό.Ο εργοδότης θέλει να δουλεύουμε παραπάνω χωρίς να πληρωνόμαστε (μας το είπε ξεκάθαρα αυτό και απροκάλυπτα,μιλάμε για τέτοιο απύθμενο θράσος), μας πρεσάρουν υπερβολικά και μας έχουν και την δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης πάνω από το κεφάλι μας.Φυσικά και δεν μασάω.Το 8ωρο τηρείται από μένα αλλά πέραν τούτου δεν κάθομαι.Δεν δύναμαι να συμμετέχω σε μια καταστάση που δεν με εκφράζει.Το γυαλί έχει ραγίσει.Οι σχέσεις με την εταιρεία είναι στο χειρότερο δυνατό σημείο και αυτό γιατί από την μεριά της δοικίσησης αντιμετωπιζόμαστε ως δούλοι.Ε λοιπόν τα δουλικά ξυπνήσανε.
         Δεν μπορώ να συμμέτεχω σε αυτό το θέατρο.Αν θέλεις εργοδότη βρες άλλο δούλο.Εγώ δεν συμμετέχω πλέον στην φυτεία σου..... 

3 σχόλια:

  1. φίλε, μα την Παναγία, έχω συγκλονιστεί από το ποστ σου αυτό... καλά, εκτός του ότι είναι το κορυφαίο σου ever, είναι φίλε ένας ΥΜΝΟΣ στην ελευθερία του ανθρώπου, του εργαζομένου, του καταπιεσμένου...
    είναι ίσως ένα ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ που σε τόσες λίγες λέξεις εκφράζει τόσο πιστά και περιεκτικά όλο αυτό το σιχαμερό σύστημα της εργοδοσίας...
    μεγάλο ποστ, πολύ μεγάλο φίλε...
    για μένα αυτό θα έπρεπε να διαβάζεται σαν προσευχή κάθε μέρα από όλους!
    Μπράβο ρε φίλε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.αν και δεν το έχω πολύ με την έκθεση, έστιψα το μυαλό μου και οι προτάσεις βγήκαν αβίαστα.ήταν το κορυφαίο μέχρι το επόμενο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. όταν κάτι βγαίνει από μόνο του είναι πάντα τέλειο!!!@

    ΑπάντησηΔιαγραφή