Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Παιδική αθωότητα

       Χθές βράδυ είχα αράξει στον καναπέ μου να παρακολουθήσω τους Ολυμπιακούς αγώνες της ντόπας και του χρήματος και δίπλα μου έπαιζε η κόρη μου με ένα νέο παιχνίδι που της πήρα ρίχνοντας όμως παράλληλα και κάποιες κλεφτές ματιές στην τηλεόραση.Το άθλημα που παρακολουθούσαμε ήταν η κολύμβηση και μάλιστα γυναικών.Πρόσφατα την έχω γράψει και εγώ στο κολυμβητήριο για να μάθει σιγά -σιγά και αυτή και να έρχεται σε επαφή με το νερό πιο εύκολα.
     Σε κάποια στιγμή υπήρχε στο πρόγραμμα κάποια απονομή.Αφού είδε πως δινόντουσαν μετάλλια με ρωτάει:"Αυτές κάνουν αγώνα η μια εναντίον της άλλης;". "Ναί" απαντάω εγώ φυσιολογικά.
"A, δεν μου αρέσει αυτό" μου απαντάει ακόμα πιο φυσιολογικά."Εγώ θέλω απλώς να κολυμπάω".Άρα ποτέ δεν θα την βάλω να κάνει πρωταθλητισμό.Εξάλλου θα είναι και πολύ βαρύ και για το παιδί.Το πρόγραμμά τους είναι εξαντλητικό.Δεν θα φορτώσω στο παιδί δικές μου επιθυμίες (θα ήθελα να είχα ασχοληθεί ενεργά με τον αθλητισμό αλλά παλαιότερα το δόγμα των γονέων μας ήταν "να σπουδάσεις και άστα αυτά δεν θα σου δώσουν να φας".)...Πρώτο εύρημα λοιπόν η ενασχόληση του παιδιού μόνο σε ερασιτεχνικό επίπεδο και σε επαγγελματικό μόνο αν το θελήσει ποτέ η ίδια....
     Δεύτερο εύρημα.Στην απονομή λοιπόν ήταν φυσικά 3 αθλήτριες.1 Αμερικανίδα,1 Αυστραλέζα και 1 Γαλλίδα.Βλέπει η Έλενα την πρώτη και με ρωτάει:
-"Αυτή τι γλώσσα μιλάει;" δείχνοντας την Αυστραλέζα.
-"Αγγλικά παιδί μου" απαντάω.
-"Αυτή εδώ τι γλώσσα μιλάει μπαμπά;" μου λέει δείχνοντάς μου την Γαλλίδα.
-"Γαλλικά" λέω.
-"Και αυτή εδώ;" δείχνοντάς μου την πρώτη Αμερικανίδα.
-"Αγγλικά και αυτή" απαντάω εγώ μην καταλαβαίνοντας που πάει η κουβέντα.
-"Άρα" μου λέει μέσα στην παιδική της αθωότητα "αυτή εδώ και αυτή εδώ" δείχνοντάς μου την Αμερικανίδα και την Αυστραλέζα "μπορούν να γίνουν φίλες αφού μιλάνε την ίδια γλώσσα και μπορούν να συννενοηθούν"..............
    Η παύση ήταν μεγάλη και η έκπληξή μου ακόμα μεγαλύτερη.Μέσα στο παιδικό της μυαλό όποιοι μιλάνε την ίδια γλώσσα αυτόματα μπορούν να γίνουν και φίλοι.Άντε τώρα να εξηγήσεις στο παιδί ότι πολλές φορές άτομα της ίδιας εθνικότητας πολεμάνε και σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, προσπαθούν να τους μικρύνουν προσωπικά και επαγγελματικά καρπώνοντας οι ίδιοι το όφελος και πολλές φορές προδίδουν την εμπιστοσύνη τους.Αν τα παιδιά κυβερνούσανε τον κόσμο θα είμασταν πολύ  καλύτερα.
    Μέσα από την δική τους οπτική θεώρηση των πραγμάτων θα μπορούσαμε να ζούσαμε σε έναν ομορφότερο κόσμο χωρίς έριδες και πολέμους......

2 σχόλια:

  1. φίλε η Έλενα έθιξε δύο τρομερά θέματα με τόσο όμορφο τρόπο και μου έδωσε και τροφή για νέα ποστ...
    επίτρεψέ μου να σου πω πως η έλενα είναι η εξαίρεση...τα παιδιά τα περισσότερα είναι επιθετικά και άκρως ανταγωνιστικά, σαν τους βλαμμένους γονείς τους δηλαδή...έλενες δεν υπάρχουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και ανταποδίδω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή